Heb je last van eetbuien terwijl je voldoende eet? Terwijl je er echt voor zorgt dat je nooit met honger rondloopt en niet stopt met eten tot je vol zit? Een fysiek tekort aan voeding kan eetbuien veroorzaken, maar is niet de enige oorzaak. Het is wel de oorzaak die sociaal het meest geaccepteerd is. Eetbuien of extreme honger als gevolg van ondervoeding. Hartstikke logisch. Maar wat nu als je echt genoeg eet? Waar komen die rottige eetbuien dan vandaan? En hoe kom je er van af?
In de eerste fase van eetstoornis- en dieetherstel is het heel normaal dat je losgaat. Als je voor het eerst echt alle controle over je voedingspatroon loslaat is de kans groot dat je je gezicht met enige regelmaat in een pot pindakaas duwt. Al moet ik toegeven dat ik dat soms nog steeds doe.
Extreme honger of eetbuien zijn in deze fase hartstikke normaal. Je lichaam is er nog niet van overtuigd dat er geen volgende hongersnood aankomt en wil inslaan. Het wil bovendien de hele binnenkant herstellen na die periode van uithongering en daar heeft het veel energie (lees: voeding) voor nodig. En dan is er nog het blije kind in jou dat nog steeds niet echt kan geloven dat het nu ALLES mag eten. Altijd. Logisch dat je in deze fase je frietjes wil dippen in vanille ijs.
Maar wat nu als de glazuurlaagjes hun glans beginnen te verliezen? Als je eindelijk verzadigd bent? Als je tot je verbazing merkt dat je niet meer de hele dag bezig bent met eten? Oh de vrijheid! Tot dat ene moment. Het moment waarop je de eetbui voelt aankomen en hier wel of niet aan toe geeft. What The *&%? Waren we hier niet hartstikke klaar mee?!
Verschillende soorten eetbuien
Als dit gebeurt is er nog steeds niet mis met je. Dat is er vrijwel nooit tenzij je moordneigingen hebt en deze met een glimlach doorzet. Naast fysieke oorzaken kan er achter een eetbui ook een mentale of emotionele reden schuilen. Daar moet je natuurlijk op een hele andere manier mee omgaan.
Mentale eetbuien
Last van eetbuien met een mentale achtergrond komt voort uit het indelen van voeding in “goed” en “slecht”. Misschien vind je stiekem nog steeds dat je bepaalde voedingsmiddelen niet zou moeten eten. Of dat chocolade een snack is, niet iets dat bij je ontbijt hoort. De kans is groot dat je losgaat wanneer je jezelf toestaat een dergelijk voedingsmiddel toch te eten. Simpelweg omdat het nu “mag” of omdat het een gewoonte is geworden.
Gewoontes ontstaan wanneer we gedragingen vaak genoeg herhalen. Je hersenen zijn voorbereid op wat er gaat gebeuren en zorgen ervoor dat je hier niet over na hoeft te denken. Scheelt weer! Hoe vermoeiend zou het zijn als we bij het aankleden, douchen en tandenpoetsen over iedere handeling zouden moeten nadenken?
Het wordt vervelend als je gewoontes je niet dienen. Als je er last van hebt en deze wilt doorbreken. Zoals met een eetbui. Voor lange tijd leidde het eten van chips, chocolade, koekjes, whatever tot een eetbui. Je hersenen zijn hieraan gewend geraakt en zullen hierop aansturen. Gewenning is comfort. Daarom is het zo lastig om er niet aan toe te geven. Je bent zo gewend om het op deze manier te doen dat het hartstikke oncomfortabel voelt om niet aan die eetbui toe te geven. Probeer je tanden maar eens met je andere hand te poetsen. Yieks.
Weet dat het niets met wilskracht te maken heeft. Je hersenen zitten hartstikke complex in elkaar. Soms is dat fijn, soms wat minder. Het kost tijd om een gewoonte te doorbreken. Gun jezelf de tijd. Spreek NIET met jezelf af hoeveel van die chips je mag eten voordat je in de zak duikt. Probeer in plaats daarvan liefdevol aanwezig te blijven. Voel hoelang het goed voelt om door te eten en spreek met jezelf af dat je net zo lang mag eten tot je genoeg hebt gehad. Omdat je vol zit, geen trek meer hebt of uit elkaar klapt.
Voorbij je hongergevoel eten is geen misdrijf. Dan had bijna iedereen achter slot en grendel gezeten.
Emotionele eetbuien
Als je hier last van hebt ben je waarschijnlijk enige tijd met negatieve emoties omgegaan door te eten. Misschien wel zonder dat je dat bewust door hebt gehad. Hier kun je van balen, maar zelf ben ik blij dat ik eten had toen ik niet wist hoe ik met bepaalde dingen om moest gaan. Ik heb niet naar andere, drastischere middelen of maatregelen gegrepen. Het was maar eten.
Het is ook absoluut niet erg als je een keer naar de driedubbele chocolade koekjes grijpt als je verdrietig bent. De dieet cultuur wil ons laten geloven dat emotie eten hetzelfde is als een moord plegen. Een van de ergste dingen die je kunt doen met de meest ernstige gevolgen. Dat slaat natuurlijk helemaal nergens op. Er is niets mis met emotie eten. Het wordt vervelend als dit het enige middel is wat je tot je beschikking hebt.
Het wordt ook vervelend als jij het gevoel hebt dat je inderdaad iets strafbaars aan het doen bent. Dat je dit niet zou moeten doen want “je hebt geen honger!” Als je ervan overtuigd bent dat je “het” nu verpest hebt, veroorzaakt dit schuldgevoel en schaamte. Nog meer emoties die je niet wilt voelen want je bent aan het herstellen en het ging zo goed. Drie keer raden hoe je met deze nare emoties omgaat die als een bom bovenop die andere landen? Zo word je in de eetbui spiraal van even niet voelen gezogen.
Omgaan met emotionele en mentale eetbuien
Je hebt het mij en anderen al heel vaak horen zeggen: herstel is geen rechte lijn. Gun jezelf de tijd. Helemaal als het om zo iets complex gaat als het doorbreken van gewoontes. Het jezelf aanleren van nieuwe gedragingen. Nieuwe manieren om met van alles en nog wat om te gaan.
Leren lopen gaat ook met vallen en opstaan. Er is niemand die van de een op de andere dag die lieve peuter haar handen op haar rug bindt zodat ze niet meer kan kruipen. Stel je voor. Behandel jezelf met even veel liefde en geduld. Weet dat eten er lange tijd voor je is geweest en dat het niet erg is als dit nu nog steeds af en toe het geval is.
Als je een eetbui voelt aankomen of hebt gehad kan het helpen om affirmaties te zeggen. Affirmaties zijn zinnen die je hardop of in je hoofd herhaald. Op die manier worden je negatieve gedachtes vervangen en die hebben weer invloed op je gevoelens. Zo hoef je dus niet te verdrinken in schuldgevoelens en leugens van je eetstoornis over hoe je morgen ineens 10 kilo zwaarder wakker zult worden. Voorbeelden van fijne affirmaties zijn “ik ben veilig,” “er gaat niets gebeuren” en “ik ben oké.”
Een andere tip is de focus van je lichaam af halen. Voel de dekens van je bed en het kussen onder je hoofd. Knuffel jezelf of een ander. Weet dat dit nare gevoel weer voorbij gaat. Geen enkel gevoel duurt voor altijd. Het is niet makkelijk, maar jij kan het aan om met moeilijke dingen om te gaan. Dat weet ik zeker.
