Doodsbang voor spinnen en piemels

In het kader van de gezonde frisse zeelucht hier in Scheveningen (de statistieken over uitlaatgassen in de Randstad negeren we even) heb ik sinds mei alle ramen open staan. En omdat het bijna september is en ik te lui ben om horretjes voor de ramen te maken kwamen er afgelopen week ineens oude vriendjes binnen.

Niet in de vorm van lovers die door het raam naar binnen klommen – met een gevoel voor drama, romantiek en passie waar je U tegen zegt had ik dat nog wel leuk gevonden. Maar helaas. Het waren spinnen die hun weg naar binnen vonden en dat was toch echt iets minder leuk. Wat overigens niet betekent dat ik nu WEL horretjes ga maken. Ik overwin die angst wel gewoon. Is met mijn vaginisme immers ook gelukt!

Iedere angst werkt hetzelfde

Vaginisme is een angst als iedere andere. In dit geval een (onbewuste) angst voor penetratie en/of intimiteit, kwetsbaarheid en nabijheid. En net als al die andere angsten is ook vaginisme… Niet heel realistisch.

Penetratie is niet gevaarlijk. Kwetsbaarheid, intimiteit en nabijheid zijn ook niet gevaarlijk. Je hebt gewoon een vagina (tenzij je hoort bij de één op 4500 vrouwen met het MRKH-syndroom) en ook jouw lichaam is gemaakt voor fijne penetratie seks.

Wat dat met die spinnen te maken heeft? Goede vraag! Spinnen zijn ook niet gevaarlijk. Hier in Nederland niet ten minste. Ze kunnen je niet opeten, vergiftigen of dood maken. Dat weet ik heus wel.

Je lichaam reageert

Net als dat je met vaginisme vaak ook niets liever wilt dan fijne penetratie seks. Je WEET het. Je WILT het. En toch zegt je lichaam nee. Komt er niet in. Gaan we niet doen. Jammer joh. Wat er bij vaginisme op het moment van penetratie gebeurt is vergelijkbaar met wat er gebeurt als ik een spin zie. En jij misschien ook als je er bang voor bent.

Ik spring op en als de buren geluk hebben sla ik een gilletje waar de gemiddelde keukenmeid nog wat van kan leren. Ondanks dat ik weet dat zo’n spin me niets kan maken. Mijn systeem (en daarmee mijn lijf) reageert gewoon op mijn angst. Net als jouw lichaam op het moment van penetratie. Je wilt het niet, maar je lichaam reageert op de (onbewuste) angst door zich af te sluiten. Door zich aan te spannen waardoor je vagina op slot gaat.

Je angst overwinnen

En weet je wat het fijne is aan angst? Die kun je overwinnen. Stap voor stap. Wat dus iets anders is als ineens, uit het niets, “voorzichtig” nog eens proberen om penetratie seks te hebben met je partner of willekeurige kroegtijger.

Dat is hetzelfde als je angst voor spinnen willen overwinnen en beginnen met een vogelspin over de volledige breedte van je gezicht te plaatsen. Gaat misschien een stap te ver. Is misschien iets te veel en iets te heftig. Misschien moet je beginnen met een klein spinnetje. In zo’n kooitje. Op je hand of op anderhalve meter afstand (of twee want die anderhalve meter roept weer andere nare herinneringen op hé.)

Hoe dan ook… De angst kun je overwinnen. Niet door met het formaat piemel te beginnen en niet door eindeloze sessies bij een bekkenbodemspecialist te ondergaan. Die werkt met je lichaam – niet met je brein. En daar zit de angst.

Benieuwd wat wel werkt? Kom naar mijn gratis online masterclass “Van Pijn naar Pleasure” en ontdek wat de drie stappen naar een pijnvrij seksleven zijn. Van someone who’s been there en die zichzelf en inmiddels meer dan 150 andere vrouwen naar een pijnvrij seksleven geholpen heeft.

Wil je volgens mij niet missen! Klik HIER om je gratis aan te melden en dan “zie” ik je daar.