Laten we dit artikel beginnen met goed nieuws! Het zal je nooit lukken om ‘perfect’ te worden want… Je bent een mens en mensen zijn niet perfect. Is dit geen enorme opluchting?
Tijdens mijn vaginismejaren dacht ik overigens dat ik geen last had van perfectionisme. Mijn werk was niet mijn passie (nu wel! 💕) dus ik vond het prima om het een beetje “af te raffelen.” Goed was méér dan goed genoeg. Ook tijdens mijn studie. Dolgelukkig was ik met een 6 voor mijn scriptie…
Maar in de liefde? Oef.. Daar kwam perfectionisme volop naar voren. Ik had het echt in mijn hoofd gehaald dat niemand mij leuk zou vinden als ik niet perfect zou zijn.
Als ik niet het perfecte lichaam zou hebben, een normaal functionerende vagina en wat al niet meer. Verborgen perfectionisme heet dat… Iets waar bijna iedereen met vaginisme ‘last’ van heeft.
En misschien herken jij dit ook wel:
- Je wilt alles goed doen.
- Je zegt vaak “ja hoor, geen probleem” terwijl je eigenlijk nee bedoelt.
- Je vraagt je af of je iets anders/beter had moeten verwoorden.
- Tijdens de seks ben je vooral bezig met de vraag of je het ‘goed’ doet en of de ander het leuk heeft.
Perfectionisme dus. We dragen het vaak als een soort onzichtbare medaille. Altijd sterk en altijd netjes. Altijd de lat hoog. Nog hoger.
En ondanks dat veel vrouwen met vaginisme ‘in hun hoofd leven’ is dat niet waar perfectionisme leeft.
Perfectionisme zit in je lijf en veroorzaakt spanning. Je hele systeem en (bekkenbodem)spieren reageren met spanning op de ‘dreiging’ die uitgaat van het idee dat het nooit goed is.
En een bekkenbodem die continu gespannen staat, voelt een beetje als een kantoormedewerker die nooit pauze krijgt: overwerkt, overprikkeld en niet zo gezellig.
Het is dus niet gek dat perfectionisme vaak terugkomt bij vrouwen met vaginisme.
Het “goed willen doen” kan zich vertalen in krampachtig vasthouden. Letterlijk.
Maar (en dit is belangrijk): er is niets mis met jou. Je perfectionisme is ooit begonnen als een slimme manier om je veilig te voelen en controle te houden. Alleen… je hebt die strenge innerlijke manager niet meer nodig. Je bent veilig. Ook als je het verkloot.
Dus misschien mag je jezelf een nieuwe vraag stellen:
👉 Hoe zou het zijn om mezelf niet perfect, maar gewoon mens te laten zijn?
Een mens met humor, rommelige dagen, scheve yogahoudingen en misschien een keer een pizza die zwart uit de oven komt. Want echt, niemand heeft het allemaal onder controle en dat hoeft ook niet.
🎧 In mijn nieuwste podcast-aflevering duiken we dieper in hoe je perfectionisme, negatieve zelfspraak, de drang om alles te controleren en andere hardnekkige beschermingsmechanismen leert loslaten.
Zodat niet alleen je hoofd, maar ook je bekkenbodem eindelijk een beetje lucht krijgt.
Klik HIER om te luisteren!
