De meest vreemde situatie waar ik ooit in heb gezeten. En jullie met mij. Iedereen met elkaar. Om de een of andere reden had ik dit hier nooit verwacht. Toen ik nog in Vietnam woonde had ik zo iets wel aan zien komen. Was ik er zelfs een beetje op voorbereid. Niet hier in Nederland. Hier waande ik me veilig. Gelukkig, maar niet helemaal terecht. Want waarom had ik het daar wel verwacht en hier niet?
De grens tussen China en Vietnam is 1200 kilometer lang en vooralsnog zijn er in Vietnam een fors aantal minder besmettingen dan hier in Nederland. Het lijkt erop dat ze er daar toch iets beter mee om kunnen gaan. Het lijkt erop dat ik gevangen zat in vooroordelen. Zonder het door te hebben. Zonder kwade bedoelingen. Want het leek toch best overdreven? Al die mondkapjes, het sluiten van de scholen…
Of zijn het toch de grapjes die wat overdreven zijn? Grapjes over mensen uit het Oosten, maar nu ook ineens dichtbij huis over geplunderde supermarkten en een tekort aan wc papier. En dan is er nog de woede richting mensen die het lef hebben om “onnodig” naar buiten te gaan.
Ik snap de frustratie en ik snap de humor. Ik snap dat er geen kwade bedoelingen achter zitten. Misschien zit er wel iets heel anders achter? Misschien willen we ons stiekem allemaal graag veilig wanen? En betekent dit dat we in de kern allemaal een bepaalde onrust voelen?
Misschien is dit het bewijs dat we allemaal hetzelfde zijn. Dat we hier met zijn allen inzitten en het met elkaar moeten doen.
Want wellicht slaan mensen boodschappen in omdat ze niet alleen voor zichzelf, maar ook voor die kwetsbare buurvrouw op de hoek inkopen doen. Misschien gaat dat meisje dat je vaag kent alsnog vijf keer per week naar de supermarkt omdat ze doodsbang is om te veel eten in huis te hebben. Omdat ze weet dat dit tot eetbuien leidt, helemaal nu ze de hele dag thuis zit. En het zou kunnen dat mensen nog steeds buiten lopen omdat ze bewegingsdrang hebben. Omdat ze last hebben van een depressie en het absoluut niet aankunnen om de hele dag binnen te zitten.
Misschien ook niet. Misschien vinden ze het allemaal echt overdreven. Niet omdat ze bewust anderen willen aansteken, maar omdat ze zich niet willen laten leiden door angst. Wie wil dat wel?
Ik weet het niet.
Wat ik wel weet is dat dit een situatie is waar we nog nooit in hebben gezeten. Je bent geen aansteller als je bang bent en je bent geen egoïst als je dat niet bent. Ook niet als je het voortkomt uit onwetendheid. Laten we ophouden elkaar te veroordelen. Wegkijken is een makkelijke methode om met oncomfortabele situaties om te gaan. Zolang je focust op de ander die te voorzichtig of juist niet voorzichtig genoeg is hoef je niet met jezelf bezig te zijn.
Zullen we in plaats daarvan naar elkaar proberen te luisteren? Want ook al gaan we hier niet allemaal hetzelfde mee om, ik geloof dat niemand slechte intenties heeft. Misschien is er onwetendheid. Over elkaar en de situatie waarin we zitten. Elkaar beschuldigen is niet de manier om daarmee om te gaan. Praten wel.
Want we zijn allemaal wel eens bang geweest. Het heeft geen zin om te roepen dat we normaal moeten doen. Angst gedraagt zich niet normaal. Angst is irrationeel, maar lijkt levensecht. Levensbedreigend.
We zijn ook allemaal wel eens onwetend geweest. Daar is niets mis mee zo lang je open blijft staan voor de mening van anderen. Voor het verhaal van anderen. Daar wat van leert en misschien zelfs je mening bijstelt. Persoonlijke groei is niets om je voor te schamen. Als iedereen op zou houden met anderen vertellen dat ze “normaal moeten doen” denk ik dat de kans veel groter is dat mensen hun verhaal durven doen. Niemand zou zich meer hoeven schamen. We zouden van elkaar kunnen leren en er voor elkaar kunnen zijn. Hoe mooi zou dat zijn?
Zo, dat lucht op! Lieve jij, zorg alsjeblieft voor jezelf en voor anderen in deze periode. Doe wat goed voelt voor jou. Zoek hulp waar nodig en biedt het aan waar je kan. Bel vrienden, eet voldoende, kleed je aan, zorg voor routine en blijf in contact met je lichaam. Blijf jezelf continu afvragen hoe je er op ieder moment het beste voor jezelf kunt zijn. Als iedereen voor zichzelf zorgt en van daaruit voor een ander komen we er wel.
Spread love, not Corona.
♡
