Ben jij bang om hem teleur te stellen wanneer je moet stoppen vanwege de pijn? Wanneer je moet aangeven dat iets niet prettig voelt, dat je iets niet wilt of nu eigenlijk geen zin hebt? Snap ik! Been there. Dat heeft er ook voor gezorgd dat ik veel te lang (10 jaar) met vaginisme heb rondgelopen. Achter mijn stilzwijgen ging namelijk iets veel diepers schuil. Iets dat ongemerkt de pijn alleen maar in de hand werkte.
En ik maar denken dat mijn “defecte lichaam” de oorzaak was. Dat was natuurlijk niet het geval! Met mijn lichaam was niets mis, maar met mijn hoofd des te meer. Nouja niet zo zeer met mijn hoofd (meestal dan), maar wel met de gedachten die zich daarin afspeelden. Op een tempo waar je u tegen zegt.
Ik kan hem toch niet teleurstellen?
Dat was typisch zo’n veel voorkomende gedachte. En in mijn ogen was “teleurstellen” ook een breed begrip. Er was niet zoveel voor nodig om hem een domper van een vrijpartij te bezorgen zeg maar. Hoe ik het zelf ervaarde was iets waar ik helemaal niet bij stil stond, maar dat is een verhaal voor een andere keer.
Goed. Die teleurstelling dus. Want die veroorzaakte ik lang niet alleen met het vroegtijdig afbreken van de show omdat de tranen in mijn ogen stonden. Van de pijn én schaamte. In mijn ogen stelde ik hem ook teleur als ik het “niet goed” deed. En ook dat was een breed begrip.
De mythe van goede seks
Want als je niet bijgeknipt, glad geschoren en schoon gescrubd bent moet je er überhaupt niet aan beginnen. Je dient niet te vroeg en niet te laat te kreunen. Niet te hard en vooral niet te zacht. Als het even kan moet je vooral een dirty word er doorheen slingeren en als je je daar niet toe kan zetten ben je een preutse muts. Dat ben je overigens ook als je er niet voor open staat om de halve kamasutra uit te proberen en er niet minstens zes glimmende attributen in je nachtkastje liggen te brommen en zoemen.
Begrijp me niet verkeerd. Al deze dingen zijn fantastisch. Het allemaal niet doen is alleen net zo fantastisch en daar gaat het vaak mis. De maatschappij heeft ons met behulp van een gebrek aan non-patriarchale seksuele voorlichting (in normaal Nederlands: voorlichting gericht op vrouwelijke seksualiteit en niet alleen gegeven vanuit mannelijk perspectief) en een flinke dosis porno geleerd hoe seks eruit “hoort te zien.” Hoe GOEDE seks eruit ziet. Normale seks. En we willen allemaal normaal zijn niet waar?
Laat mij deze zeepbel alsjeblieft nu voor je doorprikken. Goede seks bestaat niet. Normale seks ook niet. Het enige dat bestaat is fijne seks. En hoe dat eruit ziet is helemaal afhankelijk van wat jij en je partner willen. Vooral ook van wat jullie niet willen.
Terug naar mijn teleurstellende optreden
Het beeld dat ik van seks had zorgde ervoor dat ik continu gefocust was op het “goed doen.” Ik was gefocust op presteren en niet op plezier. En nou ben ik ook nog eens best prestatiegericht, perfectionistisch en meer van die onzin dus de kans dat ik het fout zou doen was groot. Natuurlijk was “pijn lijden” al een grove fout. Van mijn defecte lichaam wel te verstaan.
En nu komt de klapper… Omdat ik het onbewust als “fout” zag om pijn te hebben (ik bedoel.. Hoe durf je?) vergrootte ik de spanning in mijn lichaam en daarmee nam de pijn ook toe. Pijn wordt veroorzaakt door een onvrijwillige verkramping en die verkramping wordt vaak veroorzaakt door stress. En laat het gevoel dat je aan een wedstrijd mee doet nou best wat stress met zich meebrengen.
Hoe breng je hier verandering in?
Goede vraag! Realiseer je alsje-alsje-alsjeblieft eerst voor eens en altijd dat seks meer is dan piemel in vagina. Er zijn honderd en één andere manieren waarop jij en je partner het samen fijn kunnen hebben tot je van die verrekte pijn af bent. Je hebt niet gefaald als penetratie nu niet lukt. Seks zonder penetratie is nog steeds seks en nog steeds intiem. Mits je je echt voor elkaar openstelt en jij dus niet doorbijt terwijl je ligt te vergaan. Daar is echt niets fijns en intiems aan. Ook niet voor hem want…
De juiste man wil jou geen pijn doen. Al helemaal niet voor zijn eigen plezier. De juiste man wil weten wat er in je omgaat. Al helemaal wanneer jullie naast elkaar in bed liggen. Ik hoop van harte dat jouw persoon in deze categorie valt en dat je alle eikels sneller de deur wijst dan je “auw” kunt zeggen.
En ik snap echt dat het ongemakkelijk is om aan te geven dat penetratie pijnlijk is… Maar is het echt gemakkelijker om dan maar niets te zeggen? Om jezelf en hem de kans op ware intimiteit te ontnemen? Ook je angst dat hij er vandoor gaat begrijp ik als geen ander maar… Ben je zo’n man nou echt niet liever kwijt dan rijk? Eerlijk?
Het aangeven is ook een manier waarop je het niet langer uit de weg gaat. Je weet waar je staat en van daaruit kun je er iets aan doen. Dat doe je niet zolang je het negeert. Zolang je doet alsof het er niet is. Tot slot is het ook de grootste daad van zelfliefde die er bestaat. Je geeft aan dat je jezelf en jouw pleasure serieus neemt. Is dat uiteindelijk niet waar het allemaal mee begint en eindigt?
En als je nu denkt HELL YES! .. Doe daar dan iets mee! Klik HIER om een gratis kennismaking aan te vragen waarin we samen opzoek gaan naar de oplossing zodat jij snel weer pijnvrij kunt genieten van seks. Want dat is echt voor iedereen mogelijk. Ook voor jou.
