Twee verschillende soorten liefde

Er was eens een meisje dat alles bij één persoon wilde halen. Ze was vastbesloten om dit voor elkaar te krijgen. Om leuk genoeg en een lieve vriendin te zijn. De liefste die iemand zich maar kon wensen. Het perfecte meisje. Ze deed echt haar best, maar het werkte niet. Ondanks alle moeite die ze stak in de relatie en in het verbloemen van haar imperfecties. Het werkte niet en ze snapte niet waarom. Eigenlijk bleef er nog maar één logische conclusie over. Ze was gewoon niet leuk genoeg.

Hoe dit verhaal afloopt zullen we voorlopig nog niet weten. Het meisje in kwestie is namelijk nog volop aan het leren, leven en genieten van de liefde. Van alle verschillende soorten liefde die onze wereld rijk is.

Je bewust worden van alle verschillende vormen van liefde voorkomt dat je je gefrustreerd en stampvoetend afvraagt waarom je lover je niet geeft wat je wilt. Waarom je het gevoel hebt dat er iets mist in je relatie en de conclusie trekt dat het aan jou ligt. Of aan de ander en die stomme, moeizame liefde natuurlijk. De kans bestaat dat er helemaal niets mist in je relatie, maar dat je op de verkeerde plek zoekt. Of erger nog, dat je alles bij één persoon probeert te halen. Nogal een verantwoordelijkheid om bij iemand te dumpen en niet heel romantisch. Wat meneer Disney ook beweert.

Verschillende soorten liefde

Absolute liefde

Als we Disney moeten geloven is dit het soort liefde dat we in die ene, perfecte ander vinden. Maar dat doen we dus niet meer!

Dit is de liefde die overal is. Het Universum, God, of hoe je het ook noemen wilt. Het is het gevoel dat je krijgt als je naar de eerste wilde lentebloemen kijkt. Als je spelende kinderen ziet, een vreemde die iets liefs doet voor een ander, puppy´s of wat het ook is dat bij jou dat vertederde, warme gevoel opwekt. Als je je ogen opent en weet waar je moet kijken zul je zien dat het overal in zit. Inclusief in jezelf. Toegang krijgen tot deze plek in jezelf is een van de meest waardevolle dingen die je ooit zult leren.

Het zal je helpen inzien dat je helemaal niets aan jezelf hoeft te veranderen. Het gejaagde gevoel in je binnenste zal verdwijnen, net als het gevoel dat er iets ontbreekt. Er ontbreekt helemaal niets, behalve jouw geloof in jezelf. Er is niets mis met je, je hebt enkel al die tijd op de verkeerde plek gezocht. Thanks Disney.

Genoeg over Disney. Hoe bereik je deze plek? De leegte die je voelt laat zich in ieder geval niet opvullen door wel of niet te eten. Door extreem veel te sporten of door te proberen het perfecte lichaam en daarmee de perfecte relatie te bemachtigen. Maar dat had je waarschijnlijk al door. Wat wel werkt is voor iedereen anders. Iedereen heeft een eigen, unieke manier om van het hoofd naar het hart te gaan. Om die gedachten molen stil te leggen. Misschien werkt meditatie voor jou, misschien ook niet. Mijn hart wordt blij van yoga, hardlopen, schrijven en lesgeven. Een bij elkaar geraapt zooitje bloemen, de geur van verse koffie en het geluid van een opstijgend vliegtuig. Al sta ik dan ook doodsangsten uit, blijkbaar kan alles naast elkaar bestaan!

Relatieve liefde

Absolute liefde is geluk. Een gevoel dat je in je hele lijf voelt en dat je compleet vervult. Het is niet iets wat je bij een ander kunt vinden. Daarvoor hebben we relatieve liefde! Het zijn niet per se verschillende soorten liefde. Relatieve liefde hangt er onder. Onder de allesoverkoepelende liefde. Als absolute liefde geluk is, is relatieve liefde blijdschap. Het is een onderdeel van geluk. Het kan eraan bijdragen maar zal op zichzelf nooit voor geluk en vervulling zorgen. Je voelt het waarschijnlijk ook niet in je hele lijf, maar enkel in je buik of hart. Of in je hoofd als je pech hebt.

Relatieve liefde komt ook in allerlei verschillende vormen en maten. Verschillende soorten liefde in relatieve vorm zijn de warmte die je voelt voor een familielid. Het gevoel van saamhorigheid met je meest dierbare vrienden en de passie die je voelt voor een nieuw, mooi persoon.

Is het wel liefde?

Word je er blij van? Helpt het je om de gelukkigste versie van jezelf te zijn? Of is het toch geen liefde, maar angst? Angst om alleen te staan en blijven. Je zekerheid te verliezen. Of misschien is het wel gewoon lust. Niets mis mee zolang het niet verandert in een verslaving die ervoor zorgt dat je niet met, maar ook niet zonder elkaar kunt. Passie is een onderdeel van relatieve liefde, maar op zichzelf is het enkel passie. Niet meer en niet minder. Zonder intimiteit en toewijding kun je je afvragen of de passie die je voelt je ooit zal vervullen op de manier die jij wilt.

Want vervult het je of laat het je meer dan eens leeg achter? Dit zijn belangrijke vragen voor alles in je leven. Zowel voor de mensen om je heen, als je werk en de manier waarop je je tijd besteedt.

Een van de meest waardevolle lessen die ik ooit heb geleerd is dat de vervulling die ik spontaan in mijn lijf voel iets is dat in mij zelf zit. Niet iets dat ik bij een ander moet zoeken. Het is een teken dat ik op de goede weg ben. Dat ik doe waar ik gelukkig van word. Ook probeer ik niet langer om iedere vorm van relatieve liefde bij één persoon te halen. Dat is niet eerlijk, niet mogelijk en een verantwoordelijkheid die ik zelf nooit zou willen dragen. Bovendien is dat ook helemaal niet nodig.

Ik realiseer me nu dat sommige emotionele behoeften enkel door mijn familie en liefste vriendinnen vervuld kunnen worden. Het gaat om een bepaalde connectie. Een bepaalde vorm van intimiteit, herkenning, loyaliteit en veiligheid die ik tot voor kort altijd uit een relatie probeerde te halen. Ik realiseer me nu dat het veel te veel gevraagd is om al deze verschillende soorten liefde bij één persoon te willen halen. Gelukkig hoeft dat ook niet, zo lang je maar weet waar je moet kijken. Zo lang je maar waardeert wat je ziet.