Let’s talk balance! Want wie is hier niet naar op zoek? Het is een veel gehoorde voorwaarde voor het gelukkige leven dat we allemaal zo graag willen bereiken. Soms voelt het alsof we daadwerkelijk aan het koorddansen zijn. Boven een ravijn en zonder veiligheidsriem. Niet dat we dit er niet voor over hebben. We willen gelukkig zijn! Helaas lijkt die balans net zo ongrijpbaar als het geluk zelf. Waarom is de balans vinden zo moeilijk? Is het echt noodzakelijk dat we het vinden? En bestaat het eigenlijk wel?
Uit angst om in het ravijn te storten blijven veel mensen aan één kant staan. De bekende kant. De comfortabele plek waar zij al hun hele leven vertoeven. Voorzichtig uitkijkend in de verte of ze de balans al aan de horizon zien verschijnen. Misschien doen ze nog een stapje dichter naar de rand, maar verder komen ze niet. Zonde! Want in het ravijn springen is niet gevaarlijk. Het is niet eng. Het is zelfs noodzakelijk als je wilt leren balanceren.
De balans vinden lukt niet als je aan de bekende kant van de weg blijft staan
De wens om meer balans te creëren ontstaat meestal pas als we erachter komen dat we te ver zijn doorgeslagen. Zo ver dat het ineens overduidelijk is dat we hier niet meer gelukkig van worden. Het kan gaan om een dieet dat voor jou persoonlijk te streng is en al dan niet is doorgeslagen in een verstoorde relatie met eten. Het kan ook gaan om een intensief sportregime, of bepaalde gedragingen zoals niet voor jezelf opkomen, jezelf wegcijferen en het comfort van anderen boven dat van jezelf stellen.
Het is fantastisch om erachter te komen dat dit hetgeen is waar je ongelukkig van wordt. Daarmee ben je al een stap verder dan de mensen die rondlopen met een dof, ongelukkig gevoel zonder te weten waar dat nou eigenlijk vandaan komt. Nu wil je natuurlijk iets met dit inzicht doen. De kans is groot dat je de balans wilt vinden.
Want je wilt waarschijnlijk niet als een gifslang tekeer gaan tegen alles en iedereen om je heen in het kader van “voor jezelf opkomen.” Ik doe ook even een wilde gok dat je niet op een Mac Donalds, cola en schepijs dieet wilt leven. Toen ik zwaar ondervoed door het leven ging klonk dat als de droom, maar ik kan inmiddels uit ervaring vertellen dat het dat niet is. Op een gegeven moment ben je echt klaar met dagelijkse junkfood sessies.
Geloof je me niet? Heel goed!
Het is niet zo belangrijk of het nou gaat om het vinden van de balans tussen voor jezelf opkomen, jezelf wegcijferen en de gifslang uithangen of de vraag wat een gebalanceerd voedingspatroon nou eigenlijk is. Niemand kan jou vertellen hoe “meer balans” eruit ziet, wat het levensgebied ook is waarin je dat wilt creëren. Balans is hartstikke persoonlijk. Wat het precies inhoudt is voor iedereen anders, net als bij geluk. Je zult voor jezelf uit moeten vinden waar jouw middenweg zich bevindt en daar kun je maar op één manier achter komen.
Sta jezelf toe even VOLLEDIG de andere kant op te schieten
Compleet. Zonder jezelf te verantwoorden. Ga ervoor. Eet, rust uit en vertel anderen wat je dwarszit.Je hebt echt veel te lang aan één kant rondgehangen. Door daar te blijven ga je de balans niet vinden. De middenweg ligt tussen twee extremen in. Je kunt het niet ervaren, vinden en creëren door aan die ene kant te blijven.
Wees niet bang om te veel voor jezelf op te komen. Te lief voor jezelf te zijn. Te veel uit te rusten of te veel te eten. Om de balans te vinden heb je het echt nodig dat je een tijdje aan het andere kant van de medaille rondhangt. Niemand kan jou vertellen hoe je de balans kunt vinden. Hoe dat er voor jou uit zou moeten zien. Dat kun je alleen zelf.
Wees niet bang om “door te slaan.” Het wordt echt de hoogste tijd dat we wat meer vertrouwen in onszelf krijgen. We zijn geen losgeslagen projectielen die zichzelf enkel voorzichtige stapjes vooruit kunnen veroorloven. Vertrouw erop dat het vanzelf duidelijk zal worden wanneer de andere kant van de medaille je ook niet meer gelukkig maakt.
Dit was immers ook het geval toen je erachter kwam dat je wel heel weinig van jezelf mocht eten. Dat je veel te veel moest sporten of werken. Dat je nooit voor jezelf opkwam en dit alles je niet gelukkig maakte. Als het toen allemaal vanzelf duidelijk werd, waarom zou voor de andere extreme kant dan niet hetzelfde gelden?
Dus hierbij heb ik toestemming om anderen met de grond gelijk te maken?
Niet helemaal, maar dat had je hopelijk al begrepen. Ik wil hiermee natuurlijk niet zeggen dat je geen rekening meer hoeft te houden met andermans gevoelens. Dat het oké is om even extreem je mening te uiten en anderen daarmee te kwetsen. Dat is het natuurlijk niet. Ik ga er wel van uit dat de mensen die jou het hardst kunnen raken de mensen zijn die het dichts bij je staan. De mensen die in de kern dus heel veel om jou geven. Dat je om die reden alleen al respectvol wilt aangeven wat je dwarszit. Er eventueel bij wilt vertellen dat je bezig bent meer voor jezelf op te komen. Je hoeft je gevoelens nooit te verantwoorden, maar de manier waarop je iets overbrengt is natuurlijk wel belangrijk.
Op zoek naar de balans
Nu we het scheld, vecht en echtscheidingsrisico hopelijk hebben ingedamd kunnen we het hebben over de situaties waar geen anderen bij betrokken zijn. Waar het enkel me, myself and I is wat het allemaal een stuk makkelijker maakt.
Want niemand staat je in de weg behalve jij zelf. Niemand verbiedt je om een tijd lang iedere dag chips te eten. Om even helemaal niet te sporten en de druk op jezelf te verminderen. Ik snap dat je bang bent voor de consequenties. Dat je bang bent dat alles mis zal gaan. Dat iets in je binnenste schreeuwt dat je het niet moet doen. Dat je het niet kan en dat het niet veilig is. Het onbekende lijkt altijd onveilig. Logisch, vanaf de kant van het leven waar je je nu bevindt kun je niet zien wat zich daar afspeelt.
Ga op onderzoek uit
Jouw persoonlijke balans bevindt zich ergens tussen te veel en te weinig in. Ga op onderzoek uit. Experimenteer en wees niet bang voor de gevolgen. Als je niet gelukkig bent met de huidige situatie, wat heb je dan eigenlijk te verliezen? Wat zou je kunnen verliezen dat belangrijker is dan jouw geluk?
Het lijkt er op dat we allemaal de balans willen vinden, maar er eigenlijk niet naar op zoek willen. We hopen dat het zich als vanzelf aan ons openbaart zonder dat we enig risico hoeven te lopen. Risico’s van het onbekende. Van die extreme andere kant wat toch ook niet goed kan zijn. We zijn zo bang om te veel te zijn. Zo wel in gewicht als in geluid wanneer we onze mening verkondigen. Zo bang dat we eigenlijk liever de rest van ons leven te weinig blijven. Gewoon, voor de zekerheid. Maar word je daar echt gelukkig van? Jouw plek op de wereld is er altijd al geweest. Die je hoef je niet te verdienen, enkel in te nemen.
Hoi lieve jij! Hier even een persoonlijk berichtje van mij, want binnenkort gaat hier van alles gebeuren! Daarom zal thehappinesshype.com per 1 juli veranderen in jamieelise.com. Alle oude en nieuwe blog artikelen zullen daar te vinden zijn. Zeker weten dat je niets mist? Volg me dan op Facebook en/of Instagram. Zie ik je daar? ♡
