Dit is GEEN vorm van zelfliefde
Het bad is warm. Iets te heet eigenlijk. Ik probeer me er niet aan te storen. Richt me op de roze kleur die de bruisbal aan het water heeft gegeven en op de zachte piano muziek die uit mijn telefoon komt. Kaarsjes aan, boek bij de hand. Als ik nu niet kan ontspannen weet ik het ook niet meer. En dat is precies wat er na vijf minuten gebeurd. Ik weet het niet meer. Ik heb het heet. Veel te heet. Verveel me en ben onrustig. Eigenlijk al een tijdje. Veel langer dan die afgelopen vijf minuten. En wat ik ook probeer, welke vorm van zelfliefde ik ook in de strijd gooi, ik weet dat ik de tranen niet lang meer kan tegenhouden.
DE reden waarom je wilt toegeven aan je cravings
Dit is het. Ik heb het gevoel dat ik een mega ontdekking heb gedaan. Niet door erover na te denken, maar puur door het te ervaren. Toen ik doorhad wat er gebeurde was ik zo verbaasd. Vervolgens was ik verbaasd over hoe verbaasd ik was want HALLO dit is toch logisch? Iets weten en het ervaren blijken toch echt twee verschillende dingen. Ik ga je in dit artikel vertellen wat er gebeurde, in de hoop dat je het binnenkort zelf ook zult ervaren. In de hoop dat je vanaf nu ook vaker zult toegeven aan je cravings. Het is het zo waard!
Moet ik stoppen met sporten?
Ah, sport! Wie heeft er geen haat-liefde verhouding mee? Sporten is gezond. Dat weten we allemaal. Jezelf minstens twee keer per week in het zweet werken is goed voor van alles en nog wat. Van de aanmaak van endorfines tot je welverdiende nachtrust. Toch kan het soms beter zijn om een periode van rust in te lassen. Wanneer is dat? Wat zijn de signalen waar je op moet letten? Wat kunnen we leren van de weinige mensen die geen haat-liefde verhouding met sport hebben? En wanneer is het echt beter om even te stoppen met sporten?
Het onzichtbare gevolg van mijn eetstoornis
De gevolgen van eetstoornissen zijn eindeloos. Zowel lichamelijk als psychisch. Zowel voor jou zelf als voor jouw omgeving. Ze zijn even gevarieerd als eetstoornissen zelf. Nu de rook in mijn eigen leven al een tijdje is opgetrokken kan ik goed zien hoeveel schade er is aangericht. Sommigen zouden zeggen dat ik van geluk mag spreken. Ik ben er nog. Ik ben eruit gekomen. Anderen kunnen zich de impact niet zo goed voorstellen. Dat hoeft ook niet.
In gewicht aankomen en sporten in de slaapkamer
Er zijn maar weinig mensen voor wie in gewicht aankomen geen enkel probleem is. Voor wie een grotere kledingmaat even makkelijk aan te schaffen is als een nieuwe tandenborstel. Dit komt omdat we puur en alleen gefixeerd zijn op het uiterlijke plaatje. Wat nou als we daar even niet meer op focussen? Als we in plaats daarvan kijken naar de dingen die wél leuker worden zodra we stoppen met diëten en als gevolg daarvan misschien wat kilo´s aankomen?
De last van eetbuien uit gewoonte
Heb je last van eetbuien terwijl je voldoende eet? Terwijl je er echt voor zorgt dat je nooit met honger rondloopt en niet stopt met eten tot je vol zit? Een fysiek tekort aan voeding kan eetbuien veroorzaken, maar is niet de enige oorzaak. Het is wel de oorzaak die sociaal het meest geaccepteerd is. Eetbuien of extreme honger als gevolg van ondervoeding. Hartstikke logisch. Maar wat nu als je echt genoeg eet? Waar komen die rottige eetbuien dan vandaan? En hoe kom je er van af?
Omgaan met teleurstellingen, een voetblessure & een te kleine broek
Soms lijkt het leven je van alle kanten tegelijk te raken. De ene teleurstelling stapelt zich op de ander en je voelt hoe de ingebeelde, maar geliefde controle langzaam maar zeker tussen je vingers door glipt. Het leven kan nog zo mooi zijn, soms lijkt de lading afval voor je neus het enige dat er nog bestaat. Het enige dat er nog toe doet. Als je niet uitkijkt zie je niets anders meer. De ellende vormt je wereld en alles wat nog wel mooi is lijkt onzichtbaar geworden. Verdwenen. En dan wordt het leven zwaar. Heel zwaar. Hoe kun je het beste omgaan met teleurstellingen? En hoe accepteer je dat je in de meeste gevallen echt geen controle hebt?
Voor eens en altijd vertrouwen op je hongergevoel
Weer leren vertrouwen op je hongergevoel tijdens eetstoornis- en dieetherstel is een van de vele uitdagingen die je op je bord geserveerd krijgt. Want heb ik nou honger, of toch niet? Is het oké als ik nu eet terwijl ik over een uur ga avondeten? En hoe kan het in vredesnaam dat ik na al dat gevreet nog steeds niet vol zit?! Deze en al die andere vragen zijn even logisch als onnodig. In dit artikel lees je de twee belangrijkste redenen waarom je echt kunt vertrouwen op je hongergevoel.
Je bent geen egoïst
De meest vreemde situatie waar ik ooit in heb gezeten. En jullie met mij. Iedereen met elkaar. Om de een of andere reden had ik dit hier nooit verwacht. Toen ik nog in Vietnam woonde had ik zo iets wel aan zien komen. Was ik er zelfs een beetje op voorbereid. Niet hier in Nederland. Hier waande ik me veilig. Gelukkig, maar niet helemaal terecht. Want waarom had ik het daar wel verwacht en hier niet?
De hele dag thuiszitten, meer eten en minder bewegen
In tijden van stress, verandering en onzekerheid is het niet meer dan normaal dat oude patronen de kop opsteken. Je bent zo lang gewend geweest om daar op die manier mee om te gaan. Het maakt niet uit hoe ver je al in je eetstoornis- of dieetherstel bent, deze periode zal een uitdaging zijn. Een uitdaging waar je niet omheen kunt.
